Ύποπτη η εμμονή του κυρίου Κουβέλη για την προώθηση του “αντιρατσιστικού νομοσχεδίου”.

Ο κύριος Κουβέλης προσπαθεί να επιβάλλει με κραυγές κάτι που θα έπρεπε να αποτελεί προϊόν επιστημονικής συζήτησης. Αναβιώνοντας έτσι ημέρες Μαντέλη, Παπακωνσταντίνου και Πάχτα. Τι συμφέροντα εξυπηρετεί;
Εντύπωση προκαλούν οι νέες δηλώσεις του κυρίου Κουβέλη που κρίνει ως “εσφαλμένη” την εντύπωση επάρκειας του ποινικού κώδικα, προκειμένου να προωθήσει το νομοσχέδιο – έκτρωμα Ρουπακιώτη. Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, όταν παρατηρούμε τέτοιον οίστρο από άχρωμους, αοσμους και άγευστους πολιτικούς, ο νους μας πηγαίνει σε σενάρια συνωμοσίας.
Ποιός θα ξεχάσει τις εμμονές ασήμαντων προσωπικοτήτων όπως ο Σημίτης, ο
Μαντέλης, ο Τσοχατζόπουλος, ο Παπακωνσταντίνου, ο Πάχτας κλπ σε συγκεκριμένα θέματα, φορώντας μάλιστα μία “αριστερή” προβιά ευαισθησίας; Σήμερα γνωρίζουμε πως όταν ανευροι πολιτικοί εκδηλώνουν εμμονικά σύνδρομα με φιλολαϊκό προσωπείο, μάλλον ο λαός θα πρέπει να ανησυχεί.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό επιχείρημα ούτε από τους ανθρώπους πλησίον του κυρίου Κουβέλη. Αντίθετα, προσωπικότητες όπως ο Γ. Πανούσης έχουν εκφράσει τις έντονες επιφυλάξεις τους. Υπάρχει όμως ακόμα ένα λεπτό σημείο:
Όλη αυτή η κουβέντα γίνεται υπό τον μανδύα ενός αυτοσχέδιου “αριστερού” πλέγματος σκέψης. Ενός μεταλλαγμένου ιδεολογικου πλαισίου έτοιμου να κρατήσει τις ίδιες αποστάσεις από κομμουνιστικές δυνάμεις και νοσταλγούς του Μουσολίνι. Θυμίζει έντονα τους αυτοπροσδιοριζόμενους “αριστερούς” συνεργάτες των ναζί, που καταδίκαζαν την δράση της Εθνικής αντίστασης ως “εθνικιστική”, ανάγοντας τους σφαγείς των Ες Ες σε ταξικά αδέλφια. Η ερώτηση λοιπόν είναι απλή:
Ένας πολιτικός αρχηγός από τον χώρο της Αριστεράς, προσπαθεί να επιβάλλει κάτι που θα έπρεπε να αποτελεί προϊόν επιστημονικής μελέτης, με κραυγές και άφθονο PR. Μα αν μη τι άλλο, η αριστερά διαθέτει μία τεράστια δεξαμενή στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Ουδείς εξ’ αυτών έχει εκδηλώσει το οποιοδήποτε επιχείρημα, για την αναγκαιότητα επιβολής αυτού του εκτρώματος. Ουδείς ασχολήθηκε να τεκμηριώσει επιστημονικά τις αδυναμίες του υφιστάμενου ΠΚ, ή να επιχειρηματολογήσει υπέρ των κραυγών του κυρίου Κουβέλη ή του κυρίου Ρουπακιώτη.
Ποιά η σκοπιμότητα λοιπόν να αναβιώνουν μεθοδεύσεις τύπου Μαντέλη, Πάχτα και Παπακωνσταντίνου; Τι συμφέροντα υπηρετεί ο κύριος Κουβέλης;