Η «Dolce vita» του Άρη

Αυτοκρατορικές σουίτες στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, και όχι μόνο, για τις διανυκτερεύσεις και θωρακισμένες Mercedes για της περιηγήσεις του, χρησιμοποιούσε ο πρώην υπουργός...
Άρης Σπηλιωτόπουλος, στέλνοντας τον λογαριασμό στον Ελληνικό λαό που αυτή την ώρα στενάζει από τη φτώχεια, κάτω από τις δεσμεύσεις του μνημονίου. Ο πρώην υπουργός της ΝΔ διέμενε σε προεδρικές σουίτες των 3.500 ευρώ τη βραδιά, και βόλταρε στα μπαράκια του Σόχο με θωρακισμένες υπερπολυτελείς λιμουζίνες που κοστίζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Η «Dolce vita» του Άρη

Σύμφωνα με το «Πρώτο Θέμα», μόνο το διάστημα Μάιο-Δεκέμβριο 2008 τα ταξίδια του κ. Σπηλιωτόπουλου στοίχησαν στον Ελληνικό λαό 702.000 ευρώ.

Τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς ο πρώην υπουργός επισκέπτεται τη Μαδρίτη για τη διεθνή έκθεση «FITUR», και καταλύει στη σουίτα του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου «RITZ», με κόστος διαμονής τα 3.500 ευρώ τη βραδιά, με τη συνολική του χρέωση να ανέρχεται στα 21.068 ευρώ.

Η επόμενη επίσκεψη στη Μαδρίτη είναι τον Μάιο, όπου γίνεται κράτηση για σουίτα στο ξενοδοχείο «PUERTA AMERICA»,αντί 2.745 ευρώ τη βραδιά. Έκτακτες υποχρεώσεις όμως που προέκυψαν δεν επιτρέπουν στον κ. Σπηλιωτόπουλο να βρεθεί στη Μαδρίτη.

Το διάστημα 6-9 Μάιου ο κ. Σπηλιωτόπουλος βρίσκεται στο Ντουμπάι για την έκθεση «ARABIAN TRAVEL MARKET». Καταλύει στην προεδρική σουίτα του «JUMEIRAH EMIRATES TOWERS», με τιμή 3.293 ευρώ τη βραδιά. Τον Σεπτέμβριο πραγματοποιεί επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη και διαμένει στη σουίτα του «DAIOS», με κόστος 2.275 ευρώ ανά διανυκτέρευση.

Το ταξίδι του στο Λονδίνο δε διαφέρει πολύ από τα υπόλοιπα. Πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2008 και στοίχησε συνολικά 150.990 ευρώ, φιλοξενούμενος σε σουίτα του «MANDARIN», με ημερήσια χρέωση 1.368 ευρώ.

Ο πρώην υπουργός όμως άφησε οικονομικές εκκρεμότητες 667.000 ευρώ στο ταξιδιωτικό γραφείο «ACTIVE WORLD με αποτέλεσμα η επιχείρηση να προσφύγει στα δικαστήρια κατά του Δημοσίου.

Ο ιδιοκτήτης του ταξιδιωτικού γραφείου αναφέρει στην εφημερίδα: «Είμαι στα όρια της οικονομικής χρεωκοπίας εξαιτίας της οφειλής αυτής, το γεγονός ότι δεν έχω κλείσει είναι θαύμα».

Όμως ο πρώην υπουργός άφησε ακόμη ένα φέσι σε Έλληνα ιδιοκτήτη εταιρείας μεταφοράς στο Λονδίνο, ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του στον υπουργό με τέσσερις(!) λιμουζίνες. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης διεκδικεί 14.554 λίρες συν τους τόκους για τις προεδρικές μετακινήσεις, κατά τις περιόδους 24-28 Οκτωβρίου και 7-13 Νοεμβρίου του 2008. 

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Η ψύξη του εγκεφάλου σώζει ζωές

Η τεχνητή μείωση της θερμοκρασίας του εγκεφάλου των ασθενών που έχουν πάθει εγκεφαλικό... μπορεί να βοηθήσει δραστικά στη βελτίωση της ανάνηψής τους, γι' αυτό ετοιμάζεται μια πανευρωπαϊκή έρευνα και κλινική δοκιμή, με τη συμμετοχή και ελληνικών νοσοκομείων, ώστε να αποδείξει, πέρα από κάθε αμφιβολία, την ωφέλεια της νέας τεχνικής που μπορεί να σώσει ζωές και να προλάβει την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής πολλών ανθρώπων. Μια σειρά από μικρότερες ευρωπαϊκές έρευνες έχουν ήδη δείξει ότι η πρόκληση υποθερμίας είναι δυνατό σε μερικούς ασθενείς να αυξήσει θεαματικά τις πιθανότητες επιβίωσης αλλά και να περιορίσει σημαντικά τη ζημιά του εγκεφάλου τους.

Παρόμοιες τεχνικές έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία σε ασθενείς με εμφράγματα και τραυματισμούς. Ήδη στις Βρυξέλλες, όπως ανακοίνωσαν ερευνητές από 21 ευρωπαϊκές χώρες σε σχετική επιστημονική συνδιάσκεψη, συντονίζουν τις ενέργειές τους, στο πλαίσιο μιας ερευνητικής κοινοπραξίας, αναζητώντας κεφάλαια επιχορήγησης για να πραγματοποιήσουν μια πανευρωπαϊκή κλινική δοκιμή, με τη συμμετοχή 1.500 ασθενών με οξύ εγκεφαλικό. Στόχος είναι να συμμετάσχουν περίπου 80 ευρωπαϊκά νοσοκομεία, μεταξύ αυτών της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας και άλλων χωρών.

Οι γιατροί που ασχολούνται με την εφαρμογή της υποθερμίας στα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια, σύμφωνα με το BBC, έχουν από το 2008 συστήσει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ερευνών για την Υποθερμία στα Εγκεφαλικά (EuroHYP-www.eurohyp.org).

Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν γίνει, η υποθερμία προκαλείται κυρίως είτε με ενδοφλέβιες ενέσεις είτε με παγωμένα επιθέματα απευθείας στον εγκέφαλο, μέχρι περίπου τους 35 βαθμούς Κελσίου. Η τεχνική αυτή προκαλεί μια κατάσταση τεχνητής χειμερίας νάρκης, όπου ο εγκέφαλος μπορεί να επιβιώσει με λιγότερη παροχή αίματος, δίνοντας έτσι στους γιατρούς ζωτικό χρόνο για να αντιμετωπίσουν στο μεταξύ τα φραγμένα ή τα αιμορραγούντα αιμοφόρα αγγεία.

Όπως δήλωσε ο δρ. Μάλκολμ Μακλίοντ, πρόεδρος του EuroHYP και επικεφαλής του τμήματος πειραματικής νευροεπιστήμης στο Κέντρο Κλινικών Εγκεφαλικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, «κάθε μέρα 1.000 Ευρωπαίοι πεθαίνουν από εγκεφαλικό -δηλαδή περίπου ένας κάθε 90 δευτερόλεπτα - και ένας διπλάσιος περίπου αριθμός επιβιώνουν έπειτα από εγκεφαλικό, αλλά με αναπηρίες. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, η υποθερμία θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση για περισσότερους από 40.000 Ευρωπαίους κάθε χρόνο… Τα προκαταρκτικά δεδομένα υπάρχουν. Τώρα είναι ώρα η Ευρώπη να αναλάβει δράση».

Η ευρεία κλινική δοκιμή σε ανθρώπους κρίνεται αναγκαία γιατί - παρά τα πειράματα σε ζώα - παραμένουν ακόμα σημαντικά ερωτήματα, όπως ποιο είναι το άριστο βάθος και η άριστη χρονική διάρκεια της υποθερμίας, καθώς επίσης αν είναι προτιμότερη η ενδοφλέβια υποθερμία ή η εξωτερική (με εγκεφαλικά επιθέματα). Υπάρχουν ήδη σε εξέλιξη ή σχεδιάζονται διάφορες μικρότερες κλινικές δοκιμές στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σκωτία, τη Δανία και τη Φινλανδία. Μια ανάλογη κλινική έρευνα έχει ξεκινήσει στις ΗΠΑ χωρίς σαφή όμως ακόμη αποτελέσματα, λόγω του χαμηλού αριθμού ασθενών που συμμετέχουν.

Η νέα μέθοδος, εκτός από την υποστήριξη που έχει από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εγκεφαλικών, ενδιαφέρει και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), λόγω των πιθανών εφαρμογών της και στα μακρινά διαστημικά ταξίδια.

Τα εγκεφαλικά είναι η δεύτερη αιτία πρόκλησης μακροπρόθεσμης αναπηρίας στην Ευρώπη και η δεύτερη αιτία θανάτου (μετά τα εμφράγματα) σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα στην ΕΕ, με πάνω από 508.000 θανάτους κάθε χρόνο μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Περίπου δύο στους τρεις ασθενείς μένουν ανάπηροι ή πεθαίνουν έπειτα από ένα εγκεφαλικό. Καθώς η συχνότητα των εγκεφαλικών αυξάνει με την ηλικία, όσο - λόγω αρνητικών δημογραφικών εξελίξεων - οι ευρωπαϊκές κοινωνίες «γερνάνε» τόσο τα εγκεφαλικά αναμένεται να αποτελέσουν διαχρονικά όλο και μεγαλύτερο βάρος, οικονομικό και ανθρώπινο.

Προς το παρόν, οι θεραπευτικές επιλογές για τα εγκεφαλικά είναι πολύ περιορισμένες. Η έγκαιρη ενδοφλέβια εισαγωγή θρομβολυτικών φαρμάκων και η ασπιρίνη βελτιώνουν τις συνέπειες ενός ισχαιμικού εγκεφαλικού, όμως μόνο μια μικρή μειονότητα των ασθενών -κάτω του 10% στις ανεπτυγμένες χώρες- στην πράξη λαμβάνουν έγκαιρα θρομβολυτική θεραπεία, καθώς οι ασθενείς δεν προλαβαίνουν να πάνε στο νοσοκομείο. Από την άλλη, το εκ των υστέρων όφελος της ασπιρίνης είναι μικρό, ωφελώντας λίγο περισσότερο, μόλις του 1% όσων έπαθαν εγκεφαλικό.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Η χώρα έχει ανάγκη εργαλείων και δομών άμεσης δημοκρατίας

Α. Η γεμάτο ελλείμματα σημερινή αντιπροσωπευτική δημοκρατία
Στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης δημιουργούνται πολλαπλά προβλήματα για τη δημοκρατία.
Το πρώτο είναι, ότι η δημοκρατία έχει ελλείμματα ως προς την ανάπτυξή της στον υπερεθνικό χώρο. Το δεύτερο, ότι δεν έχει διασφαλιστεί η δημοκρατία στον κυβερνοχώρο. Το τρίτο, ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει ουσιαστικά ανεραίση τον εαυτό της με την ενίσχυση τάσεων «εσωτερίκευσης του συστήματος». Δηλαδή, του ότι όλο και περισσότερο η βουλή δεν αποφασίζει, αλλά απλά επικυρώνει αποφάσεις της κυβέρνησης. Ότι ουσιαστικά έχει καταργηθεί η συλλογική διαδικασία αποφάσεων στο υπουργικό συμβούλιο. Το τελευταίο όλο και περισσότερο απλά επικυρώνει τις επιλογές του ενός ή άλλου υπουργού και του γραφείου του πρωθυπουργού. Η κυβέρνηση, δηλαδή, δεν εκτελεί τις αποφάσεις των νόμιμα εκλεγμένων βουλευτών και της πλειοψηφίας τους.Συμβαίνει το εντελώς αντίστροφο και ουσιαστικά αντισυνταγματικό.Υπάρχει, ακόμα, ένα γενικότερο πρόβλημα με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Όλο και πιο συχνά οι κυβερνήσεις εκλέγονται με διαφορετικό πρόγραμμα από εκείνο που εφαρμόζουν. Επιπλέον, υπάρχουν σε κάθε κοινωνία περιοχές, εδαφικές και θεματικές, στις οποίες είναι δυνατό να διαμορφώνονται διαφορετικές πλειοψηφίες από εκείνες που υπήρξαν στις γενικές εκλογές. Σε αυτό προσθέστε το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μιας κυβέρνησης κάθε άλλο παρά έχει προκύψει από μια ανάλογη πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα. Τέλος, οι εκλογές στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία λειτουργούν περισσότερο ως διαδικασία επιλογής προσώπων και λιγότερο ως επιλογών λύσης μεγάλων θεματικών.
Β. Άμεση δημοκρατία: δημοψήφισμα, νομοθετική πρωτοβουλία, ανυπακοή
Όλα τα προαναφερθέντα, επιβεβαιώνουν ότι οι σημερινές δομές και λογικές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν επαρκούν. Μαζί με την ποιοτική επέκταση και αναβάθμιση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, χρειάζονται, λοιπόν, θεσμοί και πολιτική κουλτούρα που να περιορίζουν τον αυταρχισμό κυβερνήσεων κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αλλά λαϊκής-εκλογικής μειοψηφίας. Χρειάζονται, δηλαδή, στο πολίτευμά μας στοιχεία άμεσης δημοκρατίας.Ουδείς μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι η δημοκρατία στο πεδίο του εθνικού κράτους είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Εξίσου δεν μπορεί να παραβλέψει ότι αυτή είναι σήμερα ανεπαρκής και δυσλειτουργική. Η πρότασή μου, λοιπόν, δεν είναι η υποκατάσταση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας από την άμεση, αλλά η συμπλήρωση της σημερινής δημοκρατίας με στοιχεία της άμεσης δημοκρατίας. Σε αυτά περιλαμβάνω σειρά προτάσεών μου για την ουσιαστική μεταρρύθμιση της ελληνικής δημοκρατίας, με την ενσωμάτωση σε αυτήν τέτοιων αρχών, όπως του δημοψηφίσματος, της από τα κάτω νομοθετικής πρωτοβουλίας, της πιο εκτεταμένης αξιοποίησης της κλήρωσης και, τέλος, της αποδοχής του δικαιώματος της ανυπακοής ως ενός θεμελιακού δημοκρατικού δικαιώματος.
Β.1. Δημοψήφισμα και το παράδειγμα στην Κερατέα
Το δημοψήφισμα δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να αποφασίζουν με ευκρίνεια, με ένα «ναι» ή «όχι», αν συμφωνούν σε ένα μέτρο που έχει ληφθεί, ή προτείνεται να ληφθεί, σε μια νομοθετική αλλαγή, ακόμα και συνταγματική, καθώς και σε θεμελιακά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Τα αδύναμα σημεία του θεσμού του δημοψηφίσματος είναι ότι μπορεί να γίνει κατάχρησή του, καθώς και να τοποθετούνται τα υπό έγκριση θέματα με τρόπο (σκόπιμα) ακατάλληλο. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί, εάν διασφαλιστούν στον ειδικό για τα δημοψηφίσματα νόμο οι κατάλληλες προβλέψεις και ρυθμίσεις.Το πλεονέκτημα των δημοψηφισμάτων είναι ότι παρακινούν την κοινωνία να διαλογιστεί και διαβουλευτεί ουσιαστικά για σοβαρά θέματα. Διαχέει τη γνώση στην κοινωνία. Την παρακινεί να ασχοληθεί με θεμελιακά ζητήματα και όχι με το Life Style. Καθιστά τους πολίτες υπεύθυνους όχι μόνο για το ποιόν ψηφίζουν, αλλά και προς τι ψηφίζουν τι. Μεγάλα ζητήματα της πολιτικής, όπως αυτά που απορρέουν, επί παραδείγματι, από το μνημόνιο θα είχαν τεθεί στον ίδιο το λαό. Αλλά και «μικρότερα» ζητήματα που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των πολιτών θα ετίθεντο υπό την άμεση κρίση τους. Οι πολίτες θα είχαν άμεσο λόγο σε επίπεδο γειτονιάς (με γενικές συνελεύσεις), αλλά και δήμου ή περιοχής. Από αυτή την άποψη επείγει και μια ανάλογη αλλαγή στον Καλλικράτη.Το δημοψήφισμα αποτελεί ένα εργαλείο δημοκρατίας ενάντια στην «δικτατορία των ειδικών και των τεχνοκρατών». Σε πλαίσια άμεσης δημοκρατίας θα είχε αναγκαστεί η τεχνοκρατική υπερδομή της χώρας να συζητήσει και συνεννοηθεί με τους κατοίκους για το που θα μετακινηθούν, επί παραδείγματι, οι ΧΥΤΑ. Θα αναγκαζόταν Δημόσιο και εταιρείες να δώσουν πολλά περισσότερα από όσα θέλουν να πάρουν προκειμένου να εγκατασταθούν οι ΧΥΤΑ στη μία ή άλλη περιοχή, όπως συμβαίνει σήμερα με την δικαιολογημένη αντίσταση των πολιτών στο Κορωπί. Οι αυθαιρεσίες γενικότερα θα περιορίζονταν.
Β.2. Νομοθετικές πρωτοβουλίες – άσυλο βουλευτών και καναλιών
Το δημοψήφισμα είναι συνήθως μια διαδικασία αποτροπής ή έγκρισης προτάσεων ή αποφάσεων που έχουν λάβει τρίτοι, στα πλαίσια του κυβερνητικού – κοινοβουλευτικού συστήματος. Η νομοθετική πρωτοβουλία αποτελεί για μένα ένα πολύ πιο ισχυρό δημοκρατικό εργαλείο από ότι όλα τα άλλα της άμεσης δημοκρατίας. Δεν είναι τόσο αποτρεπτικό, αλλά δημιουργικό. Μπορεί να «κλείσει τρύπες» που ο νομοθέτης της κυβέρνησης έχει αφήσει σκόπιμα ανοικτό. Μπορεί να επιφέρει ριζικές αλλαγές στο υπάρχον νομοθετικό σύστημα. Ακόμα, δύναται να ανοίξει εντελώς διαφορετικούς ορίζοντες στην πολιτική σκηνή και στη διαδικασία παραγωγής πολιτικής.Πιστεύω ότι αν υπήρχε η δυνατότητα αλλαγής του υπάρχοντος συνταγματικού – νομοθετικού πλαισίου, τότε είναι σίγουρο ότι οι πρωτοβουλίες των πολιτών θα είχαμε επιβάλει εδώ και χρόνια την αλλαγή, επί παραδείγματι, του νόμου «για τις ευθύνες των υπουργών» και θα είχε αλλάξει ο κανονισμός και η πρακτική για το άσυλο των βουλευτών. Θα είχαν επιβληθεί δε, η νόμιμη αδειοδότηση των καναλιών και θα είχε αποτραπεί η υπόθεση με τα ομόλογα. Ανάλογα θα υπήρχαν περισσότερες και πιο δημοκρατικές ρυθμίσεις ως προς τα ζητήματα της μετανάστευσης και εκείνα της λαθρομετανάστευσης. Επιτέλους δε, θα καταλάβεναν ορισμένοι ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να αρχίζει και να τελειώνει σε αυτούς και μόνο.
Β.3. Κλήρωση και η εκλογή Προέδρου
Προκειμένου να λειτουργήσει η δημοκρατία με τους πολίτες στο κέντρο της, και όχι τους επαγγελματίες πολιτικούς, πρέπει να επεκταθεί η αρχή της κλήρωσης. Αυτή, όταν εφαρμόζεται με διαφάνεια και δικαιότητα, διασφαλίζει το δικαίωμα κάθε πολίτη να εξασκεί δημόσιες λειτουργίες. Μπορεί δε να συμβάλλει στο ξεμπλοκάρισμα πολλαπλών διαδικασιών. Όπως υπάρχουν σήμερα, επί παραδείγματι, πολίτες που κληρώθηκαν και συμμετέχουν στα δικαστήρια ενόρκων ή στις εφορευτικές επιτροπές για τις εκλογές, ανάλογα θα μπορούσαν να υπάρχουν πολίτες που κληρώθηκαν ως τμήμα του σώματος εκλογής του Προέδρου της δημοκρατίας. Αντί η χώρα να μπαίνει στο δίλλημα εκλογές ή μη λόγω τυχόν της μη εκλογής Προέδρου από τη βουλή, να διερευνηθεί με «κληρωτούς» το ίδιο το εκλογικό σώμα του Προέδρου. Προτείνω, στην εκλογή του Προέδρου να συμμετέχουν μαζί με τους βουλευτές, εκπρόσωποι των περιφερειών καθώς και ένα ποσοστό 15% πολιτών από κλήρωση. Σε αυτό τον τομέα έχουμε να διδαχτούμε πολλά από τον χρυσό αιώνα των Αθηνών.
Β.4. Δημοκρατία της ανυπακοής – η πάλη γύρω από τα Διόδια
Η αθηναϊκή δημοκρατία, η κινέζικη παράδοση της ανατροπής των αυτοκρατόρων που διατάρασσαν την αρμονία λαού και ηγέτη, οι μεγάλοι πολιτικοί φιλόσοφοι όπως ο Λοκ, η δημοκρατία της διαβούλευσης, το άρθρο 114 στο προχουντικό Σύνταγμα και ανάλογα στο σημερινό, όλα αυτά στηρίζονταν σε μια αρχή: δεν είναι ο θεός, δεν είναι ο μονάρχης ή πρωθυπουργός, αυτός από τον οποίο προκύπτει νομιμότητα στην θέσμιση του ενός ή άλλου θεσμού και νόμου, αλλά ο κυρίαρχος λαός. Όταν παραβιάζεται το σύνταγμα, ο νόμος, το πνεύμα του νόμου και η αίσθηση δικαίου και ηθικής του λαού, ως σύνολο ή ως κοινότητα ανθρώπων σε μια περιοχή ή κλάδο κοινωνικής δράσης, τότε αυτός δικαιούται αντίστασης. Δικαιούται να μην υπακούει στην παρανομία των ισχυρών, των εξουσιαστών των εχόντων και κατέχοντων. Και αυτό συμβαίνει σήμερα στα διόδια. Οι ισχυροί παραβιάζουν τα πιο πάνω και επιδιώκουν να κάνουν τους πολίτες συνένοχους και ανεκτικούς σε αυτές τις παραβιάσεις. Όπως στην περίπτωση των διοδίων που έχουν παραβιαστεί νόμοι, ηθική, δικαιοσύνη, οδηγίες της ΕΕ. Απέναντι σε αυτές τις παραβιάσεις οι πολίτες δικαιούνται και οφείλουν ανυπακοή.Συνολικά, η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει σοβαρά τραυματιστεί. Στην ανάκαμψη της θα βοηθήσει η εισαγωγή στοιχείων της άμεσης δημοκρατίας. Στοιχείων για τα οποία διατύπωσα ορισμένες προτάσεις. Δεν χρειάζεται να συμφωνεί κανείς με όλες. Αυτό που χρειάζεται είναι να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος. Είμαι έτοιμος να συζητήσω οποιαδήποτε πρόταση. Δεν δέχομαι το σκοτάδι των κατέχοντων και τη σιωπή των εχόντων.Φίλος καλός μου σημείωσε, ως προς το άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας, ότι δεν τίθεται θέμα εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ αυτή την τριετία, καθότι στο νέο καταστατικό του κυβερνητικού κόμματος προβλέπεται ότι Πρόεδρος που πρωθυπουργεύει δεν υπόκειται στη δοκιμασία επανεκλογής. Ευχαριστώ για την ορθή υπενθύμιση. Απλά αναρωτιέμαι μήπως με μια τέτοια ρύθμιση πιστοποιείται η ταύτιση κόμματος και κράτους;

http://epirusgate.blogspot.com/2011/01/blog-post_288.html

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Η καταστροφή μετά τον πόλεμο βοήθησε το περιβάλλον!

Υπάρχει θετική πλευρά σε ιστορικά γεγονότα που χαρακτηρίστηκαν από υψηλή θνησιμότητα, όπως οι πόλεμοι και οι επιδημίες πανώλης;
Πιθανά ναι, όπως προκύπτει από μελέτη Αμερικανών πανεπιστημιακών, που διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων μεγάλες περιοχές αγροτολιβαδικών εκτάσεων εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους..., το χορτάρι και καμιά φορά τα δάση ξαναφύτρωσαν, απορροφώντας και πάλι διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Από τα βάθη της ιστορίας ο άνθρωπος αποψίλωνε τα δάση, επεκτείνοντας αγρούς και λιβάδια για να τραφεί ο ολοένα αυξανόμενος πληθυσμός του πλανήτη. Κατέστρεφε έτσι τα δάση, τον φυσικό ταμιευτήρα του διοξειδίου του άνθρακα, συμβάλλοντας, άθελα τότε που δεν υπήρχε η γνώση, στην αλλαγή του κλίματος.

«Είναι συνηθισμένη παρανόηση η αντίληψη ότι η επίδραση του ανθρώπου στο κλίμα άρχισε με τη μεγάλης κλίμακας καύση κάρβουνου και πετρέλαιου στη βιομηχανική εποχή», τονίζει η Τζούλια Πόνγκρατζ, στο Τμήμα Παγκόσμιας Οικολογίας του Ινστιτούτου Κάρνεγκι για την Επιστήμη και επικεφαλής συγγραφέας νέας μελέτης για τις επιπτώσεις ιστορικών γεγονότων στην αλλαγή του κλίματος.

«Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι αρχίσαμε να επηρεάζουμε το περιβάλλον πριν από χιλιάδες χρόνια, αλλάζοντας την κάλυψη της επιφάνειας της Γης με βλάστηση, όταν αποψιλώσαμε δάση για αγροτικές καλλιέργειες», επισημαίνει η Πόνγκρατζ. Η αύξηση, πριν την εποχή των ορυκτών καυσίμων, της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα λόγω αποδάσωσης είναι αναγνωρίσιμη σε πάγους που εκσκάφτηκαν σε μεγάλα βάθη στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική.

Μεθολογία της Ερευνας

Η Πόνγκρατζ και οι συνάδελφοί της αποφάσισαν να μελετήσουν την επίπτωση ιστορικών γεγονότων με υψηλή θνησιμότητα στη γενική τάση αύξησης των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα. Ανασύνθεσαν λεπτομερώς την παγκόσμια κάλυψη εδάφους, το διάστημα 800 μΧ έως σήμερα και χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο παγκόσμιου κύκλου κλίματος-άνθρακα για να ιχνηλατήσουν την επίδραση της αλλαγής χρήσης γης στο κλίμα του πλανήτη.

Ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τέσσερα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, κατά τα οποία ερημώθηκαν εκτεταμένες περιοχές. Αυτά ήταν οι εισβολές των Μογγόλων στην Ασία (1220 μΧ έως 1380 μΧ), ο Μαύρος Θάνατος στην Ευρώπη (1347 μΧ-1400 μΧ), η κατάκτηση της Αμερικής (1519 μΧ-1700 μΧ) και η πτώση της δυναστείας των Μινγκ στην Κίνα (1600 μΧ-1650 μΧ).

Η Μεταπολεμική είναι περίοδος...άνθησης

«Διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια των συντομότερων ιστορικών γεγονότων, όπως ο Μαύρος Θάνατος, ή η πτώση της δυναστείας Μινγκ, η φυσική αναδάσωση δεν ήταν επαρκής για να υπερβεί τις εκπομπές από την ύλη που σάπιζε στο χώμα», είπε η Πόνγκρατζ.

«Κατά τη διάρκεια, όμως, των γεγονότων με μεγαλύτερη διάρκεια, όπως οι εισβολές των Μογγόλων ή η κατάκτηση της Αμερικής, υπήρχε αρκετός χρόνος για να ξαναμεγαλώσουν τα δάση και να απορροφήσουν σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα», πρόσθεσε. Στην περίπτωση των εισβολών των Μογγόλων, η εκ νέου βλάστηση στις ερημωμένες περιοχές απορρόφησε περίπου 700 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Κλιματική Αλλαγή

Τα διδάγματα που μπορούν να αντληθούν από τη μελέτη για τα σημερινά ζητήματα κλιματικής αλλαγής είναι προφανή. «Σήμερα, το ένα τέταρτο περίπου της πρωτογενούς καθαρής παραγωγής στις χερσαίες εκτάσεις του πλανήτη χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κυρίως μέσω των αγροκαλλιεργειών. Κατά συνέπεια, υπάρχει τεράστιο δυναμικό στις επιλογές που κάνουμε ως προς τη χρήση γης για να αλλάξουμε τον παγκόσμιο κύκλο άνθρακα», επισημαίνει η Πόνγκρατζ.

«Στο παρελθόν, είχαμε σημαντική επίδραση στο κλίμα του πλανήτη και τον κύκλο άνθρακα, αλλά χωρίς πρόθεση. Στη βάση της γνώσης που αντλήσαμε από το παρελθόν, είμαστε σήμερα σε θέση να πάρουμε αποφάσεις για τη χρήση γης που θα ελαττώσουν αυτή την επίδραση. Δεν μπορούμε να αγνοούμε τη γνώση που έχουμε αποκτήσει», προειδοποιεί η Τζούλια Πόνγκρατζ. 

www.topeiraxtiri.gr

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Η Ελλάδα σύμβολο του παράνομου χρέους

ΣΗΜΕΡΑ συνεχίζοντας το διάλογο για τα χαρακτηριστικά του ελληνικού δημόσιου χρέους και τη δυνατότητα να κριθεί παράνομο και απεχθές σε πολύ μεγάλο ποσοστό του παρουσιάζει σήμερα κείμενο του διακεκριμένου επιστήμονα Ερίκ Τουσέν.
Το ελληνικό δημόσιο χρέος έγινε πρώτη είδηση όταν η ηγεσία της χώρας αποδέχτηκε τα μέτρα λιτότητας που απαίτησαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός το οποίο προκάλεσε μεγάλους κοινωνικούς αγώνες σε όλη τη διάρκεια του 2010. Αλλά από πού προέρχεται αυτό το ελληνικό χρέος; Σε ό,τι αφορά το χρέος στον ιδιωτικό τομέα, η εκτίναξή του είναι πρόσφατη: η πρώτη μεγάλη αύξηση σημειώνεται μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη το 2001.Mια δεύτερη έκρηξη του χρέους προκύπτει από το 2007 και μετά όταν η οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε στις τράπεζες από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανακυκλώνεται εν μέρει από τους τραπεζίτες προς την Ελλάδα και άλλες χώρες όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία.
Όσον αφορά το δημόσιο χρέος, η αύξηση είναι παλαιότερη. Μετά το χρέος που κληρονομήθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η προσφυγή στο δανεισμό χρησίμευσε τη δεκαετία του 1990 για να καλύψει την τρύπα που δημιουργήθηκε στα δημόσια οικονομικά από τη μείωση των φόρων των εταιρειών και των υψηλών εισοδημάτων. Επιπλέον, για πολλές δεκαετίες, πλήθος δανείων επέτρεψε την χρηματοδότηση της αγοράς στρατιωτικού εξοπλισμού, κυρίως από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ας μην ξεχνάμε το τεράστιο χρέος του δημοσίου για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η κλιμάκωση του δημόσιου χρέους ευνοήθηκε από τα λαδώματα των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που είχαν σκοπό την σύναψη συμβάσεων: η Siemens είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα .
Αυτός είναι ο λόγος που και η νομιμότητα και η νομιμοποίηση των χρεών πρέπει να υποβληθούν σε αυστηρό έλεγχο έχοντας ως πρότυπο το έργο που επιτέλεσε η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους στον Ισημερινό το 2007-2008. Χρέη που θα αξιολογηθούν ως παράτυπα, απεχθή ή παράνομα μπορούν να χαρακτηριστούν άκυρα και η Ελλάδα θα μπορεί να αρνηθεί να τα εξοφλήσει, ζητώντας παράλληλα να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης εκείνοι που τα έχουν συνάψει. Ενθαρρυντικά σημάδια από την Ελλάδα δείχνουν ότι η αμφισβήτηση της οφειλής έγινε κεντρικό θέμα και ότι η απαίτηση για τη σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου ενισχύεται με γρήγορους ρυθμούς.
Προφανή στοιχεία της παρατυπίας του δημόσιου χρέους.
Καταρχάς υπάρχει το χρέος που συνήψε η δικτατορία των συνταγματαρχών, και το οποίο τετραπλασιάστηκε μεταξύ του 1967 και 1974. Προφανώς, αυτό συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του απεχθούς χρέους [1].
Στη συνέχεια υπάρχει το σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Σύμφωνα με τον Dave Zirin, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε με υπερηφάνεια το 1997 στους Έλληνες πολίτες ότι η Ελλάδα θα είχε την τιμή να φιλοξενήσει επτά χρόνια αργότερα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η ελληνική κυβέρνηση και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή προέβλεψαν δαπάνη 1,3 δις δολαρίων. Λίγα χρόνια αργότερα, το κόστος τετραπλασιάστηκε και ανήλθε στα 5,3 δις δολάρια. Αμέσως μετά τους αγώνες, το επίσημο κόστος άγγιξε τα 14,2 δις δολάρια[2]. Σήμερα, σύμφωνα με διάφορες πηγές, το πραγματικό κόστος υπερβαίνει τα 20 δις δολάρια.
Πολλές συμβάσεις που υπεγράφησαν μεταξύ των ελληνικών αρχών και μεγάλων ξένων ιδιωτικών επιχειρήσεων αποτελούν σκάνδαλο εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Οι συμβάσεις αυτές προκάλεσαν την αύξηση του χρέους. Αναφέρουμε μερικές από τις πιο σκανδαλώδεις περιπτώσεις:
- Υπογράφηκαν πολλές συμβάσεις με την πολυεθνική γερμανική Siemens, η οποία κατηγορείται τόσο από τη γερμανική όσο και από την ελληνική δικαιοσύνη – ότι κατέβαλλε προμήθειες και άλλες δωροδοκίες στο πολιτικό , στρατιωτικό και διοικητικό ελληνικό προσωπικό για ένα ποσό που προσεγγίζει το 1 δις ευρώ. Ο διοικητής της εταιρείας Siemens-Hel­las[3], που παραδέχτηκε ότι «χρηματοδότησε» τα δύο μεγάλα ελληνικά κόμματα διέφυγε το 2010 στη Γερμανία και η γερμανική δικαιοσύνη απέρριψε το αίτημα έκδοσής του στην Ελλάδα. Αυτά τα σκάνδαλα περιλαμβάνουν την πώληση από τη Siemens και τους διεθνείς συνεργάτες της , του αντιπυραυλικού συστήματος Πάτριοτ (1999, 10 εκατ. ευρώ σε δωροδοκίες), την ψηφιοποίηση στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ (δωροδοκίες ύψους 100 εκατ. ευρώ),το σύστημα ασφαλείας "C4I" που αγοράστηκε με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 και το οποίο ποτέ δεν λειτούργησε, η πώληση εξοπλισμού για τον ΟΣΕ, του συστήματος τηλεπικοινωνιών Hermès στον ελληνικό στρατό, ο δαπανηρός εξοπλισμός που πωλήθηκε σε ελληνικά νοσοκομεία.
- Το σκάνδαλο των γερμανικών υποβρυχίων (κατασκευάστηκαν από την HDW η οποία συγχωνεύτηκε με την Thyssen) συνολικής αξίας 5 δις ευρώ. Τα υποβρύχια αυτά παρουσίασαν από την αρχή το ελάττωμα να γέρνουν υπερβολικά …. προς τα αριστερά (!) και να είναι εφοδιασμένα με ελαττωματικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Μια δικαστική έρευνα για τις πιθανές ευθύνες (διαφθορά ) των πρώην υπουργών άμυνας είναι σε εξέλιξη.
Είναι απολύτως φυσιολογικό να υποτεθεί ότι το χρέος που δημιουργήθηκε για να κλείσουν αυτές οι συμβάσεις είναι παράτυπο , ακόμα και παράνομο. Πρέπει να ακυρωθεί.
Εκτός όμως από τις περιπτώσεις που μόλις αναφέρθηκαν, είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε τις πρόσφατες εξελίξεις του ελληνικού χρέους.
Η επιτάχυνση του χρέους την τελευταία δεκαετία
Το χρέος του ιδιωτικού τομέα διογκώθηκε την δεκαετία του 2000. Τα νοικοκυριά, στα οποία οι τράπεζες και όλος ο ιδιωτικός εμπορικός τομέας (μεγάλα καταστήματα, αντιπροσωπείες, κατασκευές…) προσέφεραν δελεαστικούς όρους δανεισμού , κατέληξαν υπερχρεωμένα, ακριβώς όπως οι μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες που μπορούσαν να δανειστούν με χαμηλό κόστος (χαμηλό επιτόκιο και πληθωρισμό υψηλότερο από ότι στις πιο βιομηχανοποιημένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Μπενελούξ , η Μεγάλη Βρετανία). Αυτό το ιδιωτικό χρέος υπήρξε η κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας. Οι ελληνικές τράπεζες (στις οποίες πρέπει να συμπεριληφθούν και οι ελληνικές θυγατρικές ξένων τραπεζών), μπόρεσαν, χάρη σε ένα ισχυρό ευρώ, να επεκτείνουν τις διεθνείς τους δραστηριότητες και να χρηματοδοτήσουν με ελάχιστο κόστος την εγχώρια δράση τους . Τα τραπεζικά ιδρύματα δανείζονταν με εντατικούς ρυθμούς. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει ότι η προσχώρηση της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, το 2001, τόνωσε την εισροή κεφαλαιακών ροών που αντιπροσωπεύουν δάνεια ή επενδύσεις χαρτοφυλακίου (χωρίς -ΑΞΕ στον πίνακα, δηλαδή εισροές που δεν αντιστοιχούν στις μακροπρόθεσμες επενδύσεις) ενώ οι μακροπρόθεσμες επενδύσεις (ΑΞΕ - άμεσες ξένες επενδύσεις) έμειναν στάσιμες.
Με την τεράστια ρευστότητα που είχαν στη διάθεσή τους από τις κεντρικές τράπεζες το διάστημα 2007-2009, οι τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης (κυρίως οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες, αλλά και του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Βρετανίας, του Λουξεμβούργου, της Ιρλανδίας…) δάνεισαν σε μεγάλη κλίμακα στην Ελλάδα (στον ιδιωτικό τομέα και στο Δημόσιο). Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η προσχώρηση της Ελλάδας στο ευρώ την έκανε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των τραπεζιτών της Δυτικής Ευρώπης επειδή πίστεψαν ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες θα τη βοηθούσαν στην περίπτωση προβλημάτων. Δεν ανησυχούσαν για την ικανότητα της Ελλάδος να αποπληρώσει το κεφάλαιο που είχε δανειστεί σε μεσοπρόθεσμη βάση. Οι τραπεζίτες θεώρησαν ότι μπορούσαν να πάρουν υψηλά ρίσκα στην Ελλάδα. Η ιστορία τούς έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιώσει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, ειδικότερα, η γαλλική και γερμανική κυβέρνηση παρείχαν ακλόνητη υποστήριξη στους ιδιώτες τραπεζίτες της Δυτικής Ευρώπης. Γι αυτό οι Ευρωπαίοι κυβερνήτες έφεραν τα δημόσια οικονομικά σε αξιοθρήνητη κατάσταση.
Το ακόλουθο γράφημα δείχνει ότι οι δυτικοευρωπαϊκές τράπεζες αύξησαν το δανεισμό τους προς την Ελλάδα για πρώτη φορά μεταξύ Δεκεμβρίου 2005 και Μαρτίου 2007 (κατά την περίοδο αυτή, ο όγκος των δανείων αυξήθηκε κατά 50%, από κατά τι λιγότερο από 80 δις στα 120 δις δολάρια). Όταν η κρίση των δανείων υψηλού κινδύνου ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα δάνεια και πάλι αυξήθηκαν (+ 33%) από τον Ιούνιο του 2007 έως το καλοκαίρι του 2008 (από 120 σε 160 δις δολάρια) και στη συνέχεια διατηρήθηκαν σε πολύ υψηλό επίπεδο (περίπου στα 120 δις δολάρια). Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιωτικές τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης χρησιμοποίησαν τα χρήματα που τους δάνεισαν αφειδώς και με χαμηλό κόστος η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για να αυξήσουν το δανεισμό τους σε χώρες όπως η Ελλάδα.(5) Εκεί, αφού τα επιτόκια είναι υψηλότερα, θα μπορούσαν να έχουν σημαντικά κέρδη. Επομένως, οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το υπερβολικά μεγάλο χρέος της Ελλάδας.
Όπως φαίνεται στο παρακάτω γράφημα, το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους οφείλεται σε ευρωπαϊκές τράπεζες και συγκεκριμένα της Γαλλίας , της Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, της Ιταλίας, της Ολλανδίας ,του Λουξεμβούργου και της Μεγάλης Βρετανίας.


http://ellinasblog.blogspot.com/

Αναρτήθηκε από tromaktiko