Για αυτά τα απλά πράγματα πολέμησαν και πέθαναν στους Βαλκανικούς Πολέμους οι δικοί μας άνθρωποι, όχι κάποιοι μακρινοί πρόγονοι ,αλλά το δικό μας αίμα, οι δικοί μας νεκροί τα νιούτσικα παιδιά από τα χωριά του κάμπου της Θεσσαλίας !
Η ”Στρατιά ”των Θεσσαλών που πολέμησε στο Σαραντάπορο ,στα Σέρβια ,στο Λουδία και στη Σαλονίκη είχε τους πιο πολλούς νεκρούς στις μάχες του διπλασιασμού της Ελλάδος !
Σε αυτούς τους ταπεινούς την καταγωγή νεκρούς που μέχρι σήμερα δεν είναι ούτε ”όνομα σε κολόνα” το ΓΕΕΘΑ τιμώντας την την μνήμη τους έστησε ηλεκτρονικό μουσείο με τα ονόματά τους και έπαψαν να είναι ανώνυμοι …είναι οι δικοί μας νεκροί ,οι Παππούδες μας ,που κατάγονται από τα Τρίκαλα ,την Καρδίτσα την Λάρισα το Βόλο …Είναι και τα παιδιά της Θεσσαλίας που γεννήθηκαν σκλάβοι και είχαν νιώσει το μαχαίρι του Τούρκου στο σβέρκο τους Πατέρα τους, στην κοιλιά της Μάνας τους !
Οφείλουμε να βρούμε τα ονόματα τους, να βρούμε τους δικούς μας ανθρώπους και να τους τιμήσουμε κάνοντας ένα ταπεινό τρισάγιο στη μνήμη τους !
Αφιερώνω μια καθημερινή Ιστορία από τον Κάμπο της Θεσσαλίας που ένα νιο παλικαράκι απο τα υπερήφανα χωριά των Χασίων και των Αντιχασίων που συνόδευε τον Παππού μου με το κάρο που πήγαινε στην Μονάδα του και παραπονούμενος που δεν ήταν από Κάμπο της Θεσσαλίας όπου υπήρχε απογραφή και δεν μπορούσε να πάει αν πολεμήσει και αυτός !
Το παλικάρι δούλευε στα κτήματα και βοηθούσε τον Παππού μου και λόγω φτώχειας έμενε στο σπίτι μας …Το παράπονό του μεγάλο συνοδεύοντας τον Παππού μου για να φέρει πάλι πίσω το κάρο στο σπίτι μας , να λέει με πικρό παράπονο …
Ήθελα να ήμουν Εύζωνας ,να ήμουν παιδί του Κάμπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου