Κάποτε υπήρχε σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πολιτική διαμαρτυρία και στη γηπεδική διαμαρτυρία. Σήμερα βοηθούντων ορισμένων μειοψηφιών τείνει η πολιτική διαμαρτυρία να προσομοιάζει με χαβαλέ και τραμπουκισμό. Θύματα τέτοιων πρακτικών έγιναν πολλά δημόσια πρόσωπα, παλιότερα ο Πολυζωγόπουλος, κατόπιν ο Παναγόπουλος (και οι δύο προπηλακίστηκαν ως πρόεδροι της ΓΣΕΕ) και ακολούθησαν ανάλογα περιστατικά, με Καραμανλή, Χατζηδάκη, Αλαβάνο, Πάγκαλο, Σηφουνάκη... Μάλιστα πριν από λίγες μέρες στη Σύρο περίπου 150 άτομα, που αρκετά εξ αυτών ήρθαν εξ Αθηνών, επιχείρησαν με νεράντζια, μάρμαρα και τούβλα να «διαμαρτυρηθούν» κατά του πρωθυπουργού. Ανάλογη «διαμαρτυρία» έγινε από συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ στα γραφεία της Περιφερειακής Διεύθυνσης του υπουργείου Παιδείας, με σπάσιμο επίπλων, με σπρέι στους τοίχους και με ύβρεις κατά του περιφερειακού διευθυντή.
• Στη δημοκρατία ο όχλος των «αγανακτισμένων πολιτών» κινείται εκτός του πεδίου της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Στη δημοκρατία η αντιπαράθεση, ακόμη και η σύγκρουση διεξάγεται εντός τους ορθολογικού πεδίου με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα – έτσι άλλωστε η αντιπαράθεση και η διαμαρτυρία παράγουν παραγωγικά αποτελέσματα. Οι ακραίες μειοψηφίες ή τα δήθεν αριστερά κόμματα που μπαχαλοποιούν το πολιτικό γίγνεσθαι και μετατρέπουν τη διαμαρτυρία σε τραμπουκισμό, βαδίζουν σε επικίνδυνο δρόμο. Κακώς ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του νομιμοποιούν τέτοιες αντιδημοκρατικές συμπεριφορές με την ανοχή τους. Καθότι λησμονούν ότι θύμα των «αγανακτισμένων» της άλλης πλευράς έγινε και ο κ. Αλαβάνος κι άλλα στελέχη του ΣΥΝ στον Άγιο Παντελεήμονα. Πολλάκις όταν καλλιεργείς την τυφλή αντίδραση, μπορεί και εσύ να γίνεις θύμα της. Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης είναι την ανευθυνότητα πολιτικών ανδρών και την μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής. Εκτός κι αν ορισμένες μειοψηφίες επιδιώκουν όντως το μπάχαλο, ελπίζοντας ότι μέσα από το χάος θα προκύψει επαναστατική λύση. Όμως το χάος τροφοδοτεί το αντίθετό του, τον «νόμο και την τάξη», δηλαδή την αυταρχοποίηση του συστήματος.
• Στη δημοκρατία ο όχλος των «αγανακτισμένων πολιτών» κινείται εκτός του πεδίου της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Στη δημοκρατία η αντιπαράθεση, ακόμη και η σύγκρουση διεξάγεται εντός τους ορθολογικού πεδίου με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα – έτσι άλλωστε η αντιπαράθεση και η διαμαρτυρία παράγουν παραγωγικά αποτελέσματα. Οι ακραίες μειοψηφίες ή τα δήθεν αριστερά κόμματα που μπαχαλοποιούν το πολιτικό γίγνεσθαι και μετατρέπουν τη διαμαρτυρία σε τραμπουκισμό, βαδίζουν σε επικίνδυνο δρόμο. Κακώς ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του νομιμοποιούν τέτοιες αντιδημοκρατικές συμπεριφορές με την ανοχή τους. Καθότι λησμονούν ότι θύμα των «αγανακτισμένων» της άλλης πλευράς έγινε και ο κ. Αλαβάνος κι άλλα στελέχη του ΣΥΝ στον Άγιο Παντελεήμονα. Πολλάκις όταν καλλιεργείς την τυφλή αντίδραση, μπορεί και εσύ να γίνεις θύμα της. Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης είναι την ανευθυνότητα πολιτικών ανδρών και την μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής. Εκτός κι αν ορισμένες μειοψηφίες επιδιώκουν όντως το μπάχαλο, ελπίζοντας ότι μέσα από το χάος θα προκύψει επαναστατική λύση. Όμως το χάος τροφοδοτεί το αντίθετό του, τον «νόμο και την τάξη», δηλαδή την αυταρχοποίηση του συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου